- zmanierować (się)
- zmanierować (się) {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}manierować (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zmanierować (się)
Look at other dictionaries:
manierować się – zmanierować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nabierać maniery (w zn. 2.); wpadać w manierę; stawać się nienaturalnym, pretensjonalnym, sztucznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młodsi aktorzy niekiedy manierują się, grając z gwiazdami. Artysta malarz zmanierował się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmanierować — dk IV, zmanierowaćruję, zmanierowaćrujesz, zmanierowaćruj, zmanierowaćował, zmanierowaćowany «uczynić kogoś sztucznym, nienaturalnym; spowodować popadnięcie w manierę» Szkoła zmanierowała młodego pianistę. zmanierować się «popaść w manierę» Aktor … Słownik języka polskiego
zmanierowanie — n I 1. rzecz. od zmanierować. 2. «powierzchowne, mechaniczne powtarzanie wzorów, środków, gestów, chwytów artystycznych czyichś lub własnych; maniera» Gra aktora raziła zmanierowaniem. zmanierowanie się rzecz. od zmanierować się … Słownik języka polskiego
manierować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, manierowaćruję, manierowaćruje, manierowaćany {{/stl 8}}– zmanierować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś, coś ulega manierze, staje się nienaturalnym, pretensjonalnym, sztucznym :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
